Je kunt niet tegen een werknemer zeggen: los het zelf maar op

Toch loopt het bij een groep niet bepaald op rolletjes, gisteren verscheen er een rapport dat 17% van de werkende zegt dat ze burn-out klachten hebben. 38% zegt vaak snel te moeten werken en 1 op de 10 werkenden vindt het werk vaak emotioneel zwaar. Bijna de helft van het ziekteverzuim in ons land wordt veroorzaakt door het werk zelf.

We doen weliswaar fysiek minder zwaar werk, maar we werken nu veel harder dan twintig jaar geleden én onder een hogere druk. Bij veel bedrijven moeten minder mensen hetzelfde of meer werk doen. Daarbij maken ze veel gebruik van  communicatietechnologie, wat het werk weliswaar gemakkelijker maakt maar ook veel onrustiger. En onderwijl worden er hogere eisen aan hen gesteld. Daarnaast worden we naast het werk ook geprikkeld met de druk van social media. Daarnaast willen we graag nog een gezin, een hond/kat, een sport, leuke dingen doen zoals uiteten, airsoften met vrienden en o ja.. vergeet dat wijntje of biertje niet in het weekend. Vroeger werkte je hard, maar werd je niet continue met deze dingen geconfronteerd.

Als voorbeeld haalt de arbeidsmarkthoogleraar twee sectoren aan waar de medewerkers zowel een hogere werkdruk ervaren: het onderwijs en de zorg. Sectoren waar bovendien een groot personeelstekort is. Als er dan iets misgaat, is de kans op uitval groot. En dan heeft niet alleen je collega pech want die moet een stapje bijzetten, maar ook de werkgever of leidinggevende zit met de handen in het haar.

De werkenden die het ook niet makkelijk hebben zijn de mensen in een flexibele positie. Die groep is de afgelopen jaren flink uitgedijd: Nederland telt nu al ruim 2 miljoen mensen met een tijdelijk contract, oproepcontract of uitzendwerk en  1,1 miljoen zzp’ers. Steeds meer zzp-ers bellen ons dat ze weer in vaste dienst willen werken. Hierdoor hebben ze meer zekerheid en weer een vast loon per maand. Een deel van deze mensen ervaart ook dagelijks de druk om supergoed te presteren, want je kan zomaar afgewezen worden en dan heb je geen baan meer..

Wat het volgens hem niet eenvoudiger maakt, is dat werk en privé tegenwoordig meer door elkaar heen lopen. Sommige mensen hebben moeite om die zaken te scheiden, net als dat ze het moeilijker vinden om te herstellen van een dagje werk.Toen mensen nog massaal in de fabriek werkten, hadden ze vaak het weekend nodig om te herstellen. Tegenwoordig ervaren mensen op maandag het meest stressvolle moment, omdat ze dan weer moeten opstarten. Want ze hebben het weekend zo vol mogelijk gepland en daardoor lijkt het eigenlijk dat ze helemaal geen weekend hebben gehad.

Een bedrijf is afhankelijk van de inzet van zijn medewerkers. Als medewerkers vervolgens minder betrokken raken of uitvallen, dan lijdt daar het hele bedrijf onder. De prestaties komen onder druk te staan, verzuimkosten nemen toe en uiteindelijk kan daar weer de hele maatschappij onder lijden. Als werkgever moet je dus ook altijd vernieuwend blijven, sommige bedrijven doen een vrijdagmiddagborrel, andere gaan in de pauze met elkaar tafeltennissen, andere hebben een kantoorhond (even aaien neemt ook stress af), sommige zetten een snoeppot neer en sommige werknemers bakken iets voor elkaar. Het kan niet gek genoeg.. maar dit brengt wel werknemers bij elkaar! Als er vriendschappen ontstaan wordt de sfeer gelijk een stuk beter. Werknemers gaan hierdoor met een ander gevoel naar hun werk, als je geen gespreksstof hebt kan een dag heel lang duren.

Wat de WRR-onderzoekers betreft, ligt de verantwoordelijkheid om de situatie op de werkvloer te verbeteren bij bedrijven, maar de overheid kan een handje helpen door het realiseren van goed werk voor meer mensen door: een goede wet- en regelgeving, toezicht, subsidies, door eisen te stellen bij aanbestedingen en het goede voorbeeld te geven als werkgever.

Of dit WRR-rapport de reddingsboei gaat zijn voor de groep werkenden die nu onder druk staat, durft De Grip niet te zeggen. Een panklare oplossing bestaat sowieso niet”, reageert hij. Het zou al mooi zijn als bedrijven, werkenden en de overheid samen optrekken. Een bedrijf kan bijvoorbeeld zijn personeelsbeleid aanpassen, medewerkers minder regels opleggen of zorgen voor een goede opleiding en flexibelere tijden als medewerkers daar behoefte aan hebben. Wat je in elk geval niet moet doen is het probleem volledig op het bordje van de werkende leggen en zeggen: los het zelf maar op.