Waarom we altijd denken dat wij gelijk hebben en de ander het verkeerd heeft
Waarom we altijd denken dat wij gelijk hebben en de ander het verkeerd heeft
Veel mensen weten dat ze gelijk hebben, maar waar het meestal om gaat is het gelijk krijgen.
Allereerst willen mensen graag dat de ander zijn ongelijk toegeeft terwijl we ook kunnen twijfelen aan ons eigen gelijk, want dit kan voor iedereen anders zijn. Eigen opvattingen kunnen gelijk veranderen, omdat mensen uit dezelfde prikkels andere informatie kunnen halen.
Zeggen dat iemand anders ongelijk heeft kan te maken hebben met bewijsdrang die mensen hebben gekregen door de tegenwoordig snel veranderende maatschappij. De denkwijze van mensen kan hierdoor voor een onrealistisch wereldbeeld zorgen.
Hoe ga je om met een collega die altijd gelijk wilt krijgen?
Als geen ander kan een betweter op je werkplek het bloed onder je nagels vandaan halen. In elke vergadering, in elke mailwisseling en zelfs bij elk koffieautomatengesprek heeft hij/zij het altijd bij het rechte eind. Althans, dat denkt diegene zelf. Ook als de waarheid meerdere kanten heeft, haalt hij alles uit de kast om zijn standpunt als enige juiste aan te wijzen. Erg vermoeiend soms, maar hoe ga je hier nou mee om?
Onuitstaanbaar? Absoluut. Zeldzaam? Allesbehalve dat. Zo iemand heeft last van ‘chronische zekerheid’, schrijven de Amerikanen Ron Carucci en Jarrod Shappell. De twee hebben een coachingbedrijf en helpen eigenaren en CEO’s hun bedrijf beter te leiden. Ook zij krijgen in hun werk regelmatig te maken met mensen die het altijd beter weten. Hier is moeilijk mee om te gaan, maar het is niet onmogelijk!
Dit kan je het beste onthouden; diegene is waarschijnlijk niet zo overtuigd van zichzelf als diegene overkomt. Het op het oog immense zelfvertrouwen van de betweter komt eigenlijk voort uit een diep gevoel van onzekerheid. De betweter houdt vast aan zijn zekerheid als een drenkeling aan een reddingsboei. Diegene kan wel een sterke houding aannemen in een gesprek, maar ondertussen twijfelt hij wel degelijk aan zichzelf. Zelfs dan is diegene zich waarschijnlijk niet eens bewust van dit opvallende gedrag en ziet dat ook niet als extreem. Hij heeft gewoon gelijk en moet dat uiten. En daar kan niet iedereen goed mee omgaan.
Chronische zekerheid is niet alleen een persoonlijk probleem. De oorzaak kan ook in de werkwijze van het bedrijf liggen. Wordt assertief achter je eigen overtuigingen staan beloond? Zit er een competitief element in het nemen van beslissingen? Hebben mensen het gevoel dat zij zwak overkomen als ze onzeker lijken over hun ideeën? In zo’n werkomgeving kan het tonen van zekerheid gezien worden als noodzakelijk om te overleven.
Onderzoek naar competitieve werkplekken laat zien dat, als mensen zich onzeker voelen over dit competitieve proces, ze eerder onethisch zullen handelen, en dus ook eerder hun argumenten zullen verfraaien om hun zin door te drukken.
Niets aan chronische zekerheid doen kan nare gevolgen hebben. Etteren de irritaties door, dan kan er een vertrouwensbreuk ontstaan tussen collega’s. Voor sommige mensen kunnen de overtuigingen van anderen overkomen als een bedreiging voor hun eigen zienswijze en waarden. Als we geconfronteerd worden met tegenstrijdige ideeën zit het nu eenmaal in onze natuur om weerstand te bieden. We kunnen daarbij te defensief worden, ons terugtrekken en informatie naast ons neerleggen die misschien erg belangrijk is.
Hier moeten wij mensen altijd aan blijven werken en stiekem doen we dit allemaal weleens.
Nu is de vraag natuurlijk; hoe zeker ben jij altijd van je zaak?
bron: Nu.nl
Date
5 maart 2020
Category
Blog
No Comments